Dagboek uit de rivier – reacties

VN thrillergids

Een intrigerende literaire thriller: onbloeddorstig maar vol suspense en met een verrassende clou. Literair vakwerk!

Parool

Roel Jansen (Alles verloren) en Felix Weber (Tot stof) schreven uitstekende boeken, maar Frederik Baas verraste met een fraaie thriller over een moeder (met vervelende ex) die met haar zoon en nieuwe vriend op vakantie gaat. en Minder literair dan het andere werk van Jan van Mersbergen, maar heel slim in elkaar gezet boek. Bij aankomst zien ze een krantenartikel hangen: ‘Vermissing Nederlands meisje gaat zevende dag in.’ (Maarten Moll) =

Volkskrant

Zelf zegt de schrijver van Naar de overkant van de nacht, De laatste ontsnapping en De ruiter dat hij gewoon benieuwd ‘of ik zoiets kon schrijven’. Geen nood, Van Mersbergen/Baas kan zoiets best, het schrijven van een thriller. Dagboek uit de rivier is een mooi en ingetogen verhaal geworden, hoogstens wat minder doorwrocht dan het werk onder eigen naam. De eerste vijftig bladzijden verlopen zonder al te veel spanning, al voel je aan dat er iets duisters (trefwoord: vermist meisje) zit aan te komen. De alwetende verteller van het verhaal is de schrijver zelf, een man voor wie je in eerste instantie nog sympathie kunt opbrengen. Maar dan kantelt het perspectief, keurig volgens de regels van het spannende genre. Het einde zagen we in de verste verte niet aankomen. (Rolf Bos)

Volkskrant

Van Mersbergen is een groot technicus. Gehaaid, smaakvol, intelligent, lenig schrijfwerk, met behoud van de typische Van Mersbergen-toon, die masculien is, boerenslim, en, geef ik knarsetandend toe, wijs. Voor wie zelf punnikt, is Dagboek uit de rivier een genoegen. Het vertelperspectief is listig. Elegant hoe de intrige rond een bestsellerschrijver en zijn uitgever zich ontspint, bijna als een mopje kamermuziek, of een wiskundesom. En als je er een sneetje in maakt, komt er nog bloed uit ook. Wie zou dit ook kunnen, vroeg ik me lezende af. Ian McEwan? Tim Krabbé? Van die plank moet het komen, vrees ik. (Peter Buwalda)

Tros Nieuwsshow

Een gevierde literaire auteur ziet met lede ogen aan dat schrijvers die simpele verhalen maken of thrillers leveren lachend naar de bank gaan. Dat steekt. En zo iemand als Jan van Mersbergen, met zijn agrarische achtergrond, die gaat dan gewoon ook zo’n boek schrijven. En het is goed! Je wordt voortdurend op het verkeerde spoor gebracht. Ik zag het helemaal niet aankomen. Hij is met vlag en wimpel geslaagd voor zijn eerste thriller. Bij deze geef ik hem vijf sterren! (Jeroen Vulling)

Vrij Nederland

Dagboek uit de rivier is vier sterren waard. Of misschien toch vijf?

De belangrijkste voorwaarde waar een thriller voor VN’s jaarlijkse Detective en thrillergids aan moet voldoen is: suspense. Hoe spannend is het? Niet zelden kan het literaire karakter daarin nog wel eens een spelbreker zijn. Al teveel psychologie wil ook nog weleens een schokdemper in deze zijn, behalve natuurlijk wanneer je een mistig, hybride genre als ‘literaire thriller’ beoogt – daarmee kun je alle kanten uit, maar zelden de juiste. Het ‘probleem’ bij Dagboek uit de rivier – een probleem voor suspensejagers – is eerst dat de schrijver te goed is voor dit subgenre. Baas heeft gewoonweg teveel in huis om een simpele polderthriller uit zijn mouw te schudden. Het is toch een beetje alsof een eredivisiespeler anoniem een balletje meetrapt bij een boerse amateurclub.
Nee, ik ga verder niks verklappen, want onder thrillerliefhebbers – een genre dat het van eenmalige lezing moet hebben, anders dan literatuur – geldt de spoiler als een kardinale zonde. En het moet gezegd: Baas roept almaar meer spanning op in zijn thrillerdebuut. Je voelt al gelijk dat er iets niet pluis is met die schrijver, zo luistert hij zijn gasten af, lijkt hij ze zelfs te stalken. Maar tegelijk kun je ook tweede gedachten krijgen over die uitgever: hoe goed kennen we ‘m nu eigenlijk?
Ik meende de clou al vroegtijdig geraden te hebben, maar ik bleek er op de laatste pagina’s finaal naast te zitten. Vakwerk, Baas, je vier sterren voor de gids heb je binnen, als het aan mij ligt. Niet de volle mep, want daarvoor is het – krankjorum om dit opeens als bezwaar te moeten inbrengen… – te literair. Of zijn het er misschien toch vijf? (Jeroen Vullings)

Klassieke suspense

De lezer die moord, bloed en rondspattende ledematen verwacht komt bedrogen uit – het is een goed opgebouwd spannend verhaal, met een lichtere toon dan we van Van Mersbergen gewend zijn. En daar is helemaal niets mis mee. (Vivian de Gier)

Smakelijk lezen

Dat thrillers niet noodzakelijk vuistdikke boeken met oneindig veel plotwendingen hoeven te zijn bewijst dit korte, maar krachtige thrillerdebuut. De auteur neemt rustig de tijd om het verhaal op te bouwen. Via dagdagelijkse, herkenbare taferelen wordt de lezer mee op sleeptouw genomen. De herkenbaarheid wordt beklemtoond door de schrijfstijl; op geen enkel moment worden moeilijke woorden en complexe stijlfiguren of tekstconstructies gebruikt. Behalve de klare taal, zijn ook de vele herhalingen opvallend. Meermaals komen de kracht van moeders, de relatie tussen auteur en uitgever en de rol van de lezer aan bod. In die herhalingen ga je al gauw een diepere betekenis zoeken. Te meer omdat dit geen klassieke whodunit is. Hoewel er veel thrillerelementen aanwezig zijn, spelen zeker in het eerste deel van het boek meer algemene vragen een rol: Waar gaat het verhaal naartoe? Waarom wordt dit verhaal verteld?
Het mysterie rond de identiteit van de ik-verteller trekt het verhaal op gang. Je ziet alles vanuit zijn standpunt, maar is hij wel te vertrouwen? Ongegeneerd vult hij de gedachten van andere personages in en geeft hij gedetailleerde verslagen van momenten waarbij hij niet aanwezig was. Het spel met de lezer en het schrijfproces worden expliciet benoemd. Dit voegt een extra laag aan het verhaal toe, die zeker romanlezers zal aanspreken. Omdat actie grotendeels ontbreekt, wordt je verrast wanneer die alsnog de kop opsteekt. Het verhaal krijgt hernieuwde energie en wordt zo op een originele manier afgesloten. De auteur laat nergens een steek vallen. Achter de eenvoud houdt zich een doelbewust radarwerk schuil dat je in een bepaalde richting stuurt, maar tegelijk voldoende vrijheid geeft om zelf ontbrekende onderdelen in te vullen. Het resultaat is niet zozeer een bloedstollende thriller als wel een gelaagd, spannend verhaal dat bij een ruim lezerspubliek in de smaak zal vallen.

Thrillzone

Veel schrijvers zijn er bang voor. Een writersblock. Het schrijfproces belandt op een dood spoor en de vraag is of er ooit nog een volgend boek komt. Het overkomt de hoofdpersoon uit Dagboek uit de rivier, (…) een vlotte en intelligent geschreven thriller, waarbij het verhaal op een mooie manier is verweven met de setting waarin het zich afspeelt. Een speurtocht naar de verdwenen vrouw voert de schrijver, Barbara en haar zoon Rens door de heuvels, de bossen en de weides van de Ardennen. Dit wordt zo treffend in beeld gebracht dat je de beekjes bijna hoort stromen, de wind door de bomen hoort ruisen, de schapen hoort blaten en hun belletjes hoort rinkelen. De lezer wordt op deze manier op een mooie fysieke manier meegenomen in het mysterie en de raadsels rondom de verdwijning van Emma.
Dagboek uit de rivier verkent op een subtiele manier de grenzen tussen werkelijkheid en illusie, waarbij spel en realiteit elkaar meer dan eens overlappen zonder dat de lezer direct weet waar hij mee te maken heeft. Het einde van het boek komt onverwacht, maar dan blijkt hoe slim Van Mersbergen de lezer en een aantal van zijn personages om de tuin heeft geleid. Hij is een illusionist die zijn publiek een schijnwerkelijkheid voortovert en komt daar op een geloofwaardige manier mee weg. De lezer kan zich aan het einde van het boek alleen nog verwonderd achter de oren krabben.

Boekiewoogie

De auteur weet precies de juiste sfeer neer te zetten. Niet alleen van de omgeving maar ook van de gemoedstoestanden van de personages. De ongedurige tiener, de drukke uitgever, de moeder die het beste voor haar kind wil. Je krijgt alles mee. De auteur heeft een prettige schrijfstijl. Met een vrij kalm ritme wordt er toch spanning opgebouwd. Daarnaast wordt er prachtig geschreven over de natuur van de Ardennen. Boeiend verhaal met een onverwacht plot.

Hebban

Bij het beoordelen van een thriller vraag ik me altijd af of het verhaal naast het plot meer te bieden heeft, omdat een geoefende thrillerlezer een ontknoping vaak ziet aankomen. Hoewel de ontknoping van Dagboek uit de rivier origineel is, heeft de auteur zo weinig personages opgevoerd dat je zelfs met een wilde gok een vrij grote kans hebt om in elk geval te raden wie er iets met wat te maken heeft. Gelukkig heeft het boek inderdaad meer te bieden: een interessante schrijfstijl met mooie vondsten, een sfeervolle reis naar de Ardennen, humor en herkenbaarheid dankzij het personage Rens (een kind), vlotte dialogen en vooral het conflict binnen het boek zelf, dat soms een thriller wil zijn en zich soms afzet tegen het genre. (Marjolijn van de Gender)

Mijn boekenkast

Literaire thrillers zijn aan mij niet besteed, maar toen was daar ineens Dagboek uit de rivier, geschreven door een van mijn favoriete schrijvers, Jan van Mersbergen, onder het pseudoniem van Frederik Baas. En op de kaft staat toch echt: literaire thriller. Nieuwsgierig, maar ook vol vertrouwen, heb ik toch de stap maar gewaagd. Blij toe, want naar mijn idee is Dagboek uit de rivier gewoon een goed geschreven en spannende detective. Thriller heeft voor mij toch nog steeds de associatie met gruwelijke toestanden en die bleven hier gelukkig uit. Een heerlijk boek om te lezen, zeker in de vakantie. Een goed geschreven, spannend verhaal, een mooi beeld van de uitgevers-/schrijvers wereld, en de boodschap dat de lezer uiteindelijk degene is (of zou moeten zijn) waarvoor de schrijver zijn boek schrijft. En dit boek heeft Frederik Baas voor ons geschreven: dus veel leesplezier!

Mijn boekenblog

Een subtiele combinatie van eenvoud en schoonheid

Dagboek uit de rivier is een fijnzinnig en sfeervol boek. Het proza is een subtiele combinatie van eenvoud en schoonheid die het verhaal uiterst indringend en beeldend maakt. De lezer komt terecht in een wereld die bijna tastbaar is en waarin hij over de schouders van de hoofdpersonen meekijkt hoe het verhaal zich ontvouwt. Heel knap worden herinneringen, overpeinzingen en gedachten in het lopende verhaal verwerkt waardoor het een solide geheel is. Als thriller wijkt Dagboek uit de rivier op een verfrissende manier af van wat min of meer gebruikelijk is in de misdaadliteratuur. Geen gekwelde politie-inspecteur, geen bloederige plaats delict, geen ingewikkeld forensisch onderzoek, er zijn geen verrassende plotwendingen en ook een bloedstollende ontknoping zul je niet aantreffen. Het is een verhaal waarin drie volwassenen en een kind de hoofdrol spelen en waarin het misdaadelement bestaat uit de bijna vergeten vermissing van een jonge vrouw. Meer is het niet en toch is het zoveel meer. Het is een verhaal waarin heel subtiel een onschuldig spel verandert in zoektocht naar waarheid; een verhaal waarin Frederik Baas kleine, soms nauwelijks merkbare wendingen aanbrengt waardoor een boeiend plot ontstaat. Als een dagboek waarin met iedere bladzijde die je omslaat een stukje van de werkelijkheid wordt prijsgegeven.
Dagboek uit de rivier past niet in de clichés en de reguliere stramienen die door veel misdaadauteurs worden gebruikt. Het is een unieke en originele thriller waarmee Frederik Baas een prima en overtuigend debuut heeft afgeleverd. (Joop Liefaard)

Lily’s

Dagboek uit de rivier is een lekker boek. Een literaire thriller die goed in elkaar zit. Een uitgever gaat samen met zijn nieuwe vriendin en haar zoontje een weekje op vakantie in de Ardennen in het plaatsje waar ook een schrijver uit zijn stal een huis heeft. In het plaatje wordt al een tijd een meisje vermist. Vooruitblikjes, flashbacks, tegenwoordige tijd, alles wordt verweven tot een spannend verhaal dat goed in elkaar zit. En zoals het hoort bij een thriller: een mooie apotheose!

Leeskost

Vanaf de aanvang waaien koude voorgevoelens door het verhaal. In dit boek zijn alle personages bezorgd. Ze lopen op eieren. Er lijkt namelijk van alles mis te kunnen gaan. Gedurende de vakantieweek vinden voortdurend omineuze voorvallen plaats. Een subtiel en scherp geschreven thriller die de lezer alle bladzijden lang op het puntje van zijn of haar stoel zal laten zitten. (Job ter Steege)

Guiannit

De auteur weet de lezer erg goed te boeien door toch wel verrassende wendingen in het verhaal te verwerken. Die verrassende wendingen werpen bij de lezer telkens weer nieuwe vragen op. Frederik Baas weet de spanning in zijn boek te houden en het slot is de laatste verrassing die de lezer te verwerken krijgt. Mooi en vlot geschreven, zonder overbodige tierelantijntjes, to the point, goed plot, korte eenvoudige zinnen! Een aanradertje!

Thrillerlezers

In het begin is niet duidelijk wie de persoon achter de verteller is, maar daar kom je gedurende het verhaal achter. En dat wil je ook, want Frederik Baas, weet meteen je aandacht te pakken en je nieuwsgierigheid te prikkelen. Het is geen thriller zoals alle anderen, géén rechercheur, nagelbijtende scenes of bloederige taferelen, maar wel een opbouwende spanning. Frederik Baas laat je kennis maken met de hoofdpersonen en je leert ze echt kennen. De familieband tussen moeder en zoon, de relatie tussen geliefden, de onderlinge verhoudingen worden goed uitgediept. Het verhaal bouwt langzaam op en steeds wil je als lezer weten wat er gaande is. Er komen voorzetjes in het boek voor, die je verder doen lezen, want je wilt gewoon weten hoe het zit. Zelfs de speurtocht ervoer ik als een spannend spel, waar je in meegenomen wordt. Erg knap debuut, het was helaas maar een kort verhaal, dus in een weekend was het boek uit. Ik hoop op een nieuwe en langere thriller!

Woest en ledig

Baas mag de lezer graag plagen. Het zijn spelletjes met de werkelijkheid, en de kalm-eenvoudige stijl van Baas, die Dagboek uit de rivier tot literatuur maken. Het lukt Baas om de spanning op te voeren, bijvoorbeeld door de Ardennen als desolaat decor neer ter zetten en door te suggereren dat de schrijver en Barbara iets met elkaar zullen krijgen, terwijl uitgever Robbert zijn vakantie gebruikt om manuscripten te lezen.

Bianca

Het verhaal is als een kabbelend beekje geschreven. Het verloopt rustig met hier en daar ineens een kleine verdieping of versnelling in het verhaal, maar merendeels rustig. Het laatste deel krijgt ineens een twist en het beekje, het verhaal, raakt in een stroomversnelling. Een mooi, verrassend en beeldend verhaal, welke je met vragen laat zitten op de juiste manier. Dat alles heeft er samen voor gezorgd dat ik een anderhalve dag aan de bank vast gezogen heb gezeten. Wat was dit een heerlijk boek. Het verhaal was rustig, maar er broeide iets, iets onvoorspelbaars.

Leeuwarder Courant

Literair spel doet verlangen naar lustmoord

Deze literaire thriller zit doordacht literair in elkaar. Als de boel begint te trillen wordt duidelijk dat Baas spelletjes speelt met de lezer. De plot zit prima in elkaar maar de aanloop is net niet spannend genoeg om van een geslaagde thriller te mogen spreken. Oorzaak: het literaire spel houdt nogal op. Soms zelfs zo dat je als lezer naar een lustmoord of kinderverminking gaat verlangen. (Joep van Ruiten)

Thrillers leestafel

Wat meteen opvalt is de heerlijk ongecompliceerde schrijfstijl. Het is een berekenende eenvoud die een prachtige diepgang en een kalme spanning herbergt. Leidt de verzonnen speurtocht van het drietal soms per ongeluk naar de waarheid? Barbara beseft dat het herwonnen geluk weliswaar een sprookje is maar dat sprookjes verzinsels zijn. Dagboek uit de rivier doet snakken naar meer. Hopelijk verhuist Jan van Mersbergen niet naar de Ardennen want een tweede thriller van Frederik Baas mag niet al te lang op zich laten wachten!

De leesclub van alles

Dagboek uit de rivier is geschreven vanuit het perspectief van de schrijver. Er zit weinig dialoog in het boek, behoorlijk wennen in het begin. Het boek kabbelt wat voort, maar aan het einde komt er gelukkig wat meer spanning en tempo in het verhaal. En dan is er ook nog een plottwist die het boek heel verrassend laat eindigen. Ik ben het met de flaptekst eens: inderdaad dit boek is subtiel en ingenieus.

Thrillerlezers

Het is geen thriller zoals alle anderen, géén rechercheur, nagelbijtende scenes of bloederige taferelen, maar wel een opbouwende spanning. Frederik Baas laat je kennis maken met de hoofdpersonen en je leert ze echt kennen. De familieband tussen moeder en zoon, de relatie tussen geliefden, de onderlinge verhoudingen worden goed uitgediept. Het verhaal bouwt langzaam op en steeds wil je als lezer weten wat er gaande is. Er komen voorzetjes in het boek voor, die je verder doen lezen, want je wilt gewoon weten hoe het zit. Zelfs de speurtocht ervoer ik als een spannend spel, waar je in meegenomen wordt.
Erg knap debuut, het was helaas maar een kort verhaal, dus in een weekend was het boek uit. Ik hoop op een nieuwe en langere thriller!

Lily’s

Alles over boeken en schrijvers

Een gejaagde en ingenieuze Nederlandse thriller

Dagboek uit de rivier van de Nederlandse schrijver Frederik Baas leest als een kort verhaal. Misschien komt dat door de kleine bladspiegel van een e-boek. Ik moest wennen aan de korte zinnen. Het lijkt wel of de schrijver heel veel informatie kwijt wil. Dat komt ten goede aan de gejaagde sfeer van deze Nederlandse thriller. De schrijver observeert met veel gevoel voor details, in het bijzonder over een rode auto die in de verte passeert. Uitstekend, lezenswaardig en spannend!

Arjen Lubach

Wat een fijn boek! Heel knap het zo spannend te krijgen met een relatief simpele puzzel. Met recht een literaire thriller. Ik krijg er zin van om zelf weer te gaan schrijven.

Herman Koch

Heel mooi gedaan, deze thriller. Alles klopt, en steeds is precies de juiste keuze gemaakt: de moeder, de schrijver, de uitgever en natuurlijk het meisje…

Michael Berg

goed boek!!

Daan Heerma van Voss

Ik vind dat Frederik Baas een prijs moet krijgen voor zijn naam.

Charles den Tex

Heel goed!

Frans Pollux

Uit! Pageturner! Superspannend en bizarre ontknoping!

Sylvia Witteman

De mij als meeslepend aangeprezen thriller bleek nogal saai; ik dacht, kom, ik probeer het nog vijftig bladzijden, en toen was het boek opeens uit.

Suzanne Rethans

Echt heel goed!

Marten van der Veen

Ik heb genoten! Heel slim gedaan!

Rene Appel

Frederik Baas schrijft op het oog eenvoudig, maar zeer doeltreffend proza. Door zijn bijna laconieke stijl komt wat hij vertelt juist extra hard aan.

Peter Buwalda

Baas bouwt spanning en suggestie op als een bever een dam: gestaagd, waterdicht, met verbluffend resultaat.

Peter Terrin

Net als met de jongen in het boek, wordt met de lezer een verslavend spel gespeeld. Een briljante vondst in een sterke thriller. Baas kent zijn vak!

Abdelkader Benali

Een echte thriller van de meesterhand.

Wim Krings (Krings, Sittard)

Een bijzondere echte ‘literaire thriller’ waarbij de spanning goed wordt opgebouwd. Het vertelperspectief is de interpreattie van de schrijver uit dit boek!

Ferry Visser (Rebers, Zevenaar)

Zeer terecht, al die aandacht en zoveelste druk! De suspense in de boek is geweldig, daar heb ik me op laten meeslepen als een blaadje in de rivier. Die wordt steeds zo hoog gehouden dat ik het boek in een ruk heb uitgelezen. Met smart wacht ik op het tweede boek.

Rutger van der Heijden (Van Stockum, Leiden)

Tof boek! Goed geschreven.

Gerda Aukes (Boekhandel den Boer, Baarn)

Eindelijk een literaire thriller die zijn naam eer aandoet. Prachtig geschreven en mooi verhaal!

Rogier Knipscheer (Koops, Venlo)

Het mooie van Jan als romanschrijver en Baas als thrillerauteur is dat je ze kunt vergelijken en daarmee een vergelijk tussen romans en thrillers kunt maken. De ruiter is doordacht. De details zijn miniem en ze kloppen steeds. Dat is kunst. Dat is denken, schrijven en schaven. Bij de thriller komen blaadjes papier aandrijven door een riviertje. Daar hoeft niet bij verteld te worden hoe de zon wordt weerkaatst, of de kleur van het water of het groen van het gras op de kades. Het aandrijven heeft een doel in het verhaal en moet daarom beschreven. Dat is het verschil, beide boeken prachtig, beide boeken spannend, maar de een wordt zorgvuldig opgebouwd en de ander werkt naar een plot. Beide een Jan, beide een Baas.

rbbrrbbr

Bijzonder aan dit boek is dat dit originele verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief en soms alwetend: ‘Ze wisten toen nog niet dat ze die tijd werkelijk nodig zouden hebben’. De naam van de ik-persoon wordt niet genoemd. Wie ooit in de Ardennen is geweest, ziet de beschreven omgeving duidelijk voor zich. Er worden dag na dag beeldend de dagelijkse activiteiten beschreven van vier personen waarbij een onderhuidse – of ondergrondse? – spanning merkbaar wordt. Geen bloederige taferelen of grootse achtervolgingen en tòch voel je dat er een niet te vermijden verandering zit aan te komen. Na het dichtslaan van dit boek waarin ruimte is voor eigen invulling en een mooie slotzin, zitten er twee vragen in mijn hoofd. Dit verhaal begint en eindigt met een vraag en een mededeling. Was het misdaad? Was het hulp?… ‘Ik begon met schrijven.’ Begin met lezen. Ik lees ook een volgende Baas. Of toch een volgende Mersbergen?

ChantalH

Een hele mooie, aparte, spannende literaire thriller. Het begint heel rustig en je komt in vakantiesferen en misschien voel je ook wel de vakantie verveling, maar dan begint de speurtocht en bouwt de spanning zich langzaam aan op. Totdat het zo spannend is dat je het boek niet meer kunt wegleggen tot je weet wie er nou achter zit. Het boek is uit een ander perspectief geschreven dan je zou verwachten en dat is heel interessant. Daarnaast zijn er verschillende plotwendingen, zodat je steeds op het verkeerde been wordt gezet. Dit is zeer ingenieus gedaan. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.

lees Kees

Omdat de lezer vanaf de eerste bladzijde wil weten wat er gebeurd is, en wat er nog gaat gebeuren, verveelt het boek geen moment en voel je je als het ware betrokken bij de personages. Dat het lijkt of er ieder moment wat gaat gebeuren, is goed voor de spanning, die overigens zienderogen toeneemt naarmate de ontknoping dichterbij komt. Baas weet de lezer geregeld op het verkeerde been te zetten in een verhaal dat ook nog eens een verrassend einde kent.

Dagboek uit de rivier is in een eenvoudige en vlotte stijl geschreven en is een goed voorbeeld van een verhaal waarin het motto ‘niets is wat het lijkt’ op een bijzonder goede manier verwerkt is. De beeldende beschrijving van de omgeving (de Ardennen) zorgt er mede voor dat je het verhaal als levensecht ervaart. Dat is knap. Van Mersbergen weet natuurlijk hoe hij een boek moet schrijven, maar om een thriller in elkaar te zetten is vaak toch weer anders. Maar, hoewel onder de naam Frederik Baas, hij lijkt dit zonder moeite voor elkaar gekregen te hebben. Want Dagboek uit de rivier is een bijzonder sterke debuutthriller.

Eveline Karman

prachtig, realistisch boek!

Greet Braem

De schrijfstijl van Frederik Baas is een bijzonder aangename verrassing. Hij gebruikt mooie, vloeiende zinnen die ervoor zorgen dat je ontzettend geniet van het boek, ook al is het verhaal op zich niet grensverleggend. Door de vele beschrijvingen van de Ardense locatie waar het verhaal zich afspeelt, waan je je bijna ter plaatse. De karakters zijn goed uitgewerkt, de personages komen helemaal tot leven. De auteur zet zijn lezers hier en daar op het verkeerde been, goed en slecht zijn niet altijd even duidelijk te definiëren. Dagboek uit de rivier is de eerste thriller van Baas, die tot nog toe romans schreef. En dat merk je, het is een ontzettend mooi geschreven verhaal, maar de verwachte spanning is niet voldoende aanwezig. Toch is dat niet heel erg, omdat de auteur het aangedurfd heeft van de geijkte paden af te wijken, Dagboek uit de rivier is een a-typische thriller.

Charlotte Van Der Avoort

Aanrader!

Manon Smits

Leesgenot!

Detty Timmer

Dagboek uit de rivier van Frederik Baas heeft een geweldige wending heb er van genoten.

Annette Overvoorde

Frederik Baas heeft hiermee een mooie en verrassende literaire thriller geschreven. Wat begint als een rustige roman, die wat voortkabbelt, mondt uit in een waar mysterie en dat is heel knap gedaan. In mooie zinnen weet Frederik Baas echt te boeien. Met hier en daar wat flashbacks komen de karakters goed tot hun recht en is het duidelijk. Zo is te lezen hoe de schrijver / de verteller Barbara met zijn moeder vergelijkt. ‘Een vrouw vol kracht en moed.’ Prachtig. Aan het eind zit een plottwist van jewelste, bijna word je van je stoel geblazen, door een grote golf… in die stroomversnelling waar ik al in zat. Het is werkelijk prachtig. Genoten van dit mooie boek, en goed voor 5 sterren. Ik kan niet anders zeggen.

Monica Spruit

A bit of a slow start, but a surprising ending.

Annemiek Leclaire

Eerste vakantiethriller uitgelezen – werd ’s nachts wakker, puzzelend op het raadsel. Mooi gedaan.

Marina

Met eenvoudige zinnen en dagdagelijkse woordkeuze volgen we de trivialiteiten gedetailleerd op: we zien hoe de personages opstaan, eten, wandelen, de natuur bekijken…Er ‘gebeurt’ niks bijzonders en toch…ongemerkt sluipt er een ondergrondse spanning in het verhaal en je wordt als lezer meegetrokken naar een hoogtepunt dat onvermijdelijk moet komen. Toch? Het boek is klasse, grote klasse. Een thriller, ja ook, maar van de ‘gedurfde’ soort: niks geen woeste achtervolgingen of zwaar getraumatiseerde helden. Zelfs geen dreigende natuur of volksverhalen. Gewoon, een gezin op vakantie in de Ardennen.

Paula van Mourik

Wat een plottwist! Ik heb dit boek als audioboek beluisterd en dat geeft naar mijn idee toch meer glans aan het boek. Vrijwel direct zit je in het verhaal en waan je je in de Ardennen met zijn heuvelachtig landschap en kabbelende beekjes. Zo verloopt het verhaal grotendeels ook, als een rustig kabbelend beekje. Een heerlijk ontspannen vakantie. Maar zodra de zoektocht die Barbara heeft bedacht begint, komt er een einde aan die rustige vakantie. De spanning stijgt, je weet als lezer niet wat er gaat gebeuren. Maar één ding is zeker: niets is wat het lijkt…

Jan Laboyrie

Goed boek. Las het gisteren in een ruk uit – altijd een goed teken als je mij bent. Is het ook spannend? Ja! Als gezegd, ik kon niet stoppen. Heel knap de ontwikkeling vertraagd, alle tijd en ruimte genomen om iedereen en alles – dat landschap! – goed neer te zetten. En is de afwikkeling – abrupt en snel voorbij – een minder punt van dit boek en dus een teleurstelling, zoals sommige lezers vinden? Ik denk van niet.

Sprinkelen

Door de aanduiding ‘literaire thriller’ verwachtte ik een boek in het genre van Saskia Noort, Nicci French, Esther Verhoef. Die spanning heeft dit boek niet. Wat niet wegneemt dat het een goed geschreven, fascinerend verhaal is. Als thriller voldoet het boek voor mij niet, als roman zeker wel! Negeer de aanduiding ‘literaire thriller’ en je leest een prachtboek.

Henri

En wat speels begon als een poging om de zoon zonder oplaadsnoertje te vermaken verandert in een spannende thriller. Erg knap geschreven!

Tries

Heerlijk boekje voor een lange middag op de bank met een pot thee. Fijne schrijfstijl, niet te beschrijvend, niet ingewikkeld. Je gaat heerlijk mee in het verhaal wat nergens heel spannend wordt maar ook nergens traag of saai wordt. Het einde is verrassend… Ik heb genoten van dit boek en kan het iedereen aanraden die gewoon wil genieten van een prettig geschreven verhaal.

Weaverannie

Leuk gevonden plot, goed geschreven, weinig actie, maar dat geeft de verveling van Rens, die beziggehouden moet worden, goed weer. De ontknoping is onverwacht.

Hans Oud

Frederik Baas begint Dagboek uit de rivier met een herinnering. Het is de herinnering aan een vraag en dat geeft aan het begin al direct een sterke kant van het boek weer. Het sterke bestaat hierin, dat Baas door het hele boek heen nadere detaillering verschaft over de specifieke inhoud van vraagstellingen, dan wel door hem benoemde objecten. Wordt geschreven over een schoen, dan volgt direct daarna dat het bijvoorbeeld gaat om een blauwe of een rode schoen. Baas schrijft vanuit het algemene naar het specifieke en dat prikkelt in de meest goede zin van het woord nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid wordt opgewekt en op het moment dat de nieuwsgierigheid min of meer het hoogtepunt heeft bereikt, volgt de specificatie van het meer algemene dat de nieuwsgierigheid opwekte. Een knappe manier om de lezer vanaf de eerste regel te binden en ook dat laatste eveneens in de meest goede zin van het woord. Dagboek uit de rivier eindigt even open als het begin. De allerlaatste zin van het boek luidt: ‘Ik begon te schrijven.’ Verbluffend en mooi in eenvoud. En dat laatste geldt voor de héle inhoud en eveneens voor de vorm van het boek, dat ik met veel genoegen mocht lezen.

Sorbotrol

Als het spel dan begint, dan loopt het als een snelstromend beekje, zoals die in de Ardennen stromen. Vlotte zinnen, die elkaar gladjes opvolgen. Aan het einde krijgt het verhaal een onverwachtse wending en neemt de spanning toe. Een prettig boek om te lezen! Het is niet al te dik. Je leest er als een rustig kabbelend beekje doorheen.

Annette Overvoorde

Dagboek uit de rivier is uit… het is nu even stil…

Freddy Was

Is het een thriller? Ik zou er niet meteen dat etiket opplakken. Ik zat op geen enkel ogenblik op het puntje van mijn stoel. Eens begonnen wilde ik wel weten hoe dit verhaal zou eindigen. De auteur hanteert overigens een mooie schrijfstijl en het boek leest als een trein. En geloof me, af en toe heb ik er zo eentje nodig. Literaire thriller. Subtiel, origineel. Met meer inhoud naarmate je er langer over nadenkt. Niet alles is ‘dichtgetimmerd’, maar er blijft ruimte om zelf betekenis aan bepaalde feiten te geven. Leuk!

Laurette

Dagboek uit de rivier is een verhaal dat gaat over relaties en nieuwe banden, een verhaal wat de nieuwsgierigheid prikkelt, maar ook een verhaal dat je op het verkeerde been zet waar je het niet verwacht. Het boek leest vlot weg. De spanning is voelbaar en werkt toe naar een verrassende plottwist. Ik vond het een spannend boek om te lezen, en met name de plotwending had ik niet verwacht. Het verhaal heb ik met veel plezier gelezen en zou het zeker aanraden aan anderen om ook te lezen.

Boekenrupsjenooitgenoeg

Frederik Baas heeft talent en kan hij absoluut schrijven.

Dayenne

Dagboek uit de rivier is een boeiende thriller met een sterk perspectief en plottwist. Het boek begint gestaag, maar het verhaal wordt zorgvuldig opgebouwd. De schrijver heeft oog voor de omgeving en de mensen om hem heen. Hij beschrijft dit alles nauwkeurig, waardoor je als lezer een beeld vormt van het dorpje in de Ardennen en de mensen in het verhaal. Aan het eind van het verhaal komt er meer tempo en spanning in het boek en belandt het verhaal in een stroomversnelling. Door een plottwist komt het boek tot een verrassend einde. Dagboek uit de rivier is een boeiende thriller, met name het perspectief, de opbouw en het verrassende einde maken dit thrillerdebuut van Frederik Baas tot een mooi boek.

Jacqueje

Ondanks dat het verhaal langzaam voortkabbelt en er eigenlijk weinig gebeurt weet Frederik Baas met subtiele prikkels de lezer toch te boeien. De spanning wordt goed opgebouwd en leidt uiteindelijk tot een verrassende ontknoping.

Ria van B

Het boek begint fijn, met een opbouwende spanning. De stijl van schrijven nodigt uit om door te lezen, het verhaal ook. De lezer wil door en het boek wil uit. Het verhaal boeide genoeg en ik las het zo makkelijk, dat ik een volgend boek van deze schrijver weer zou willen lezen.

Tanneke Burggraaff

Een super spannende thriller is dit boek niet te noemen. Meer een zeer mooi avonturenverhaal met op het eind een thrillerachtig scenario. Daarmee is niet gezegd dat het een saai boek is. Integendeel. Van begin tot eind een zeer boeiend boek. En ja, het eind van het boek is verrassend. En waar de auteur dan ook wel de aandacht op vestigt, althans dat gevoel bekroop mij…. De verschillende manieren in omgang met je kind. Leef je je als ouder in in de belevingswereld van je kind of bepaal je als ouder volledig wat je kind wel of niet aan kan? Misschien helemaal niet de bedoeling van Frederik Baas, maar dat heeft bij mij wel wat stof tot nadenken gebracht. Dagboek uit de rivier is zijn eerste thriller. Geslaagd, maar niet echt een overduidelijke thriller.

Marcus Strandt

Vreemd en intrigerend. Dit zijn de meest in het oog springende elementen in het begin, tijdens en na het lezen van de gewaagde debuut thriller van Frederik Baas. Vreemd omdat het verhaal meer word verteld dan het zichzelf ontwikkeld, intrigerend omdat het de spanning van een thriller dicht benaderd door de zorgvuldige opgebouwde en trage verhaallijn. Frederik Baas is een gedegen schrijver. Hij karakteriseert zijn personages zodanig dat je hun belevingswereld kunt voelen. Hij weet het verhaal op een dusdanige manier op te zetten dat je voortdurend benieuwd bent hoe en welke ontwikkeling er in het verschiet ligt. Op het einde voelt de ervaren lezer dat hij ergens de verkeerde kant op word gestuurd en hoop je dat je terecht in de val bent gelopen. Het is aan een ieder om zelf te beoordelen of dit debuut van Frederick Baas daarin is geslaagd. Het is een knappe prestatie op zich.

Paul Heijnen

Dit boek is vlot en pakkend geschreven. Je wordt er door gevangen en kunt het moeilijk loslaten. Ik denk dat de ik-vorm een gouden greep was, want ik kon hierdoor direct participeren in een rol in het boek. Dat maakte dat ik veel dichterbij kon komen als in andere boeken. Als je het boek gelezen hebt, zul je begrijpen waarom de ik-vorm een gouden greep was. Je hebt het idee dat je een deel van de leiding in het boek hebt. Je kunt helemaal in je rol kruipen. Met elke keer verrassende wendingen. Ik ben niet zo gauw tevreden. Ik vond dit een geniale vondst. Dit is gewoon boek dat je gelezen moet hebben.

Ria Verreyt

Het was even wennen aan het standpunt van de ik-figuur die eigenlijk als derde persoon zijn visie op het verloop van de gebeurtenissen weergeeft en dus met die bril op vertelt wat andere denken, ook over hem. Ik heb nog geen boek gelezen met deze vertelstijl, voor mij was het een aangename verrassing. Het is verder een vlot te lezen verhaal met een aantal verrassende wendingen. Zeker de moeite!

Marjon

Het debuut van Frederik Baas is heel verrassend te noemen. Een thriller, niet vanwege de nagelbijtende, maar vanwege de onderhuidse spanning. De auteur, tevens ik-personage, krijgt geen naam en juist dit gegeven maakt het verhaal mysterieus. Ook is het bijzonder dat de ik-figuur vertelt over momenten en gebeurtenissen waar hij niet bij aanwezig is. Frederik Baas weet de lezer met mooie (natuur)beschrijvingen mee te nemen door de Ardennen. Hij houdt het verhaal heel subtiel, zonder overbodige ballast en vol subtiele illusie. De zoektocht naar Emma begint als een spel voor een kind, maar zal uiteindelijk uitmonden is een bijzondere ontknoping. Een ontknoping die de lezer tot het einde van het verhaal niet gemakkelijk aan ziet komen. Mooi is ook de laatste zin, waardoor het een rond verhaal is geworden.

Lucette

Meteen vanaf de eerste bladzijde van het boek zat ik middenin het verhaal, het nodigde uit tot verder lezen. Ik moest wel erg wennen aan het vertelperspectief. De auteur vertelt het hele verhaal, waardoor een sfeer ontstaat van ‘over iemands schouders meekijken’. Het idee van de speurtocht vond ik erg leuk. Wat mij betreft een met plezier gelezen, leuk boek wat ook nog eens heel makkelijk wegleest.

Imane

Ik vond super spannend en kon het ook niet neerleggen. Het verhaal was op het eerst een beetje verwarrend maar toen ik verder las werd het steeds duidelijker en wist ik waar het naartoe ging. Uiteindelijk vond ik het een heel goed boek als je van raadsels en spanning houd.

Ruby

Het vertelperspectief (ik-vorm) in het boek is origineel en zorgt er voor dat je dadelijk in het boek meegesleurd wordt. Ook een aantal mooie zinsconstructies en wat diepere betekenissen in het boek maken het lezen zeer aangenaam. Ging mijn hart er sneller van slaan of gierde de adrenaline door mijn lijf? Neen. Is het een vlot, mooi geschreven boek met een ondergrondse spanning waardoor je het boek in 1 ruk wil uitlezen? Ja.
Mooie passages en zinnen die me doen begrijpen waarom Jan van Mersbergen (– Frederik Baas) verschillende prijzen won of genomineerd werd voor verschillende literatuurprijzen. Ik ben fan!

Silvia van Elzelingen

Dagboek uit de rivier is een eenvoudig kabbelend verhaal over de vakantiebelevenissen van Barbara, Robbert en Rens en de speurtocht naar de jonge vrouw Emma die in de Ardennen verdween. Frederik Baas hanteert een aparte maar ogenschijnlijk eenvoudige, prachtige taal. In dagboekvorm beschrijft de hoofdpersoon, de schrijver uit het verhaal die overigens onbekend blijft, over de komst van de vakantiegangers en hun belevenissen. Het is vreemd om over situaties te lezen waarbij de schrijver uit het boek zelf niet aanwezig is. Je vraagt je dan ook meermaals af hoe hij dit kan weten. In het begin schept het wat verwarring en je moet dan ook goed opletten vanuit welk personage het verhaal geschreven is. Gaandeweg raak je aan de schrijfstijl gewend en leest het boek vlot weg. De plot is eenvoudig gehouden en mooi uitgewerkt met een onverwachte wending aan het eind. Zowel de personages als de omgeving worden levensecht beschreven. Je hoort in gedachten het kabbelen van het beekje. Dagboek uit de rivier is geen doorsnee thriller met rechercheurs en moordzaken. Het begint als een roman en pas halverwege komt er wat spanning in het verhaal, maar heel anders dan we gewend zijn. Echter de spanning van een thriller ontbreekt. Niettemin heeft Frederik Baas een prachtig debuut afgeleverd dat zeker de moeite waarde is om te lezen.

Sigried

Dat thrillers niet noodzakelijk vuistdikke boeken met oneindig veel plotwendingen hoeven te zijn bewijst Jan van Mersbergen met zijn korte, maar krachtige thrillerdebuut. Van Mersbergen heeft al meerdere romans en literaire prijzen op zijn palmares staan en wordt in verschillende landen vertaald. Onder het pseudoniem Frederik Baas maakt hij de overstap van roman naar thriller. Zowel het pseudoniem als de samenwerking met uitgeverij Ambo/Anthos tonen dat het om een weloverwogen keuze gaat, waarbij op een bewuste maar zeker niet krampachtige manier rekening gehouden wordt met de genrekenmerken van de roman en de thriller.
De auteur neemt rustig de tijd om het verhaal op te bouwen. Via dagdagelijkse, herkenbare taferelen wordt de lezer mee op sleeptouw genomen. De herkenbaarheid wordt beklemtoond door de schrijfstijl; op geen enkel moment worden moeilijke woorden en complexe stijlfiguren of tekstconstructies gebruikt. Behalve de klare taal, zijn ook de vele herhalingen opvallend. Meermaals komen de kracht van moeders, de relatie tussen auteur en uitgever en de rol van de lezer aan bod. In die herhalingen ga je al gauw een diepere betekenis zoeken. Te meer omdat dit geen klassieke whodunit is. Hoewel er veel thrillerelementen aanwezig zijn, spelen zeker in het eerste deel van het boek meer algemene vragen een rol: Waar gaat het verhaal naartoe? Waarom wordt dit verhaal verteld?
Het spel met de lezer en het schrijfproces worden expliciet benoemd. Dit voegt een extra laag aan het verhaal toe, die zeker romanlezers zal aanspreken. Zelfs de setting geeft inzicht in de opbouw van het verhaal: ‘en rivier kan kilometerslang voortkabbelen en dan komt hij plots in een stroomversnelling, dan is hij ondieper en heeft het water minder ruimte, dan snelt het water over de keien.’ Zo gaat het ook met Dagboek uit de rivier. Omdat actie grotendeels ontbreekt, wordt je verrast wanneer die alsnog de kop opsteekt. Het verhaal krijgt hernieuwde energie en wordt zo op een originele manier afgesloten.
De auteur laat nergens een steek vallen. Achter de eenvoud houdt zich een doelbewust radarwerk schuil dat je in een bepaalde richting stuurt, maar tegelijk voldoende vrijheid geeft om zelf ontbrekende onderdelen in te vullen. Het resultaat is niet zozeer een bloedstollende thriller als wel een gelaagd, spannend verhaal dat bij een ruim lezerspubliek in de smaak zal vallen.

Lucario

Dit boek is eerder gevuld met mooie zinnen dan met spanning. Het is tot halverwege het boek wachten tot er enige spanning voelbaar is. Dan begint de speurtocht. Maar van dan af leest het verhaal heel vlot en wordt de lezer regelmatig verrast met plotwendingen.

Silvia

Korte zinnen, in staccatostijl zorgen voor vaart in het verhaal. Ook de hoofdstukken zijn kort. Daardoor en door de spanning die opgebouwd wordt is het boek moeilijk weg te leggen. Bijzonder is de schrijfstijl. Een schrijver met een writers-block, een gescheiden moeder en een verdwenen meisje. Dat zijn de uitgangspunten voor Dagboek uit de rivier. Het verhaal wordt achteraf door de schrijver uit het verhaal, van wie we overigens de naam niet te weten komen, verteld. Via de gesprekken die hij met de andere personages voert geeft hij ons vooruitblikken op de dingen die gaan komen. Met uitzondering van het eind. Dat blijft een verrassing. Als een soort waterval aan de monding van de rivier.

Laure

Het boek telt maar een tweehondertal pagina’s en leest heel vlot. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van de schrijver. In het begin komt het verhaal niet echt op dreef en is er weinig spanning. Wanneer de zoektocht bij de rivier start, begint er vaart in het verhaal te komen en bouwt de spanning op. Het einde was verrassend.

Eline R

Het leuke aan dit boek vond ik ook dat de betekenis van de aanwijzingen niet echt voorgekauwd wordt, maar dat je zelf ook kan proberen uit te zoeken wat er nu precies aan de hand is. Ik geef dit boek 3 sterren, omdat ik het een goed boek vond met een erg interessante schrijfstijl. Als ik kon had ik het boek 3,5 sterren gegeven. Het is een heel goed thrillerdebuut.

Hetty

Tijdens het lezen van het boek kijk je als het ware mee over de schouders van Rens, Barbara en de schrijver. Het verhaal wordt sfeervol verteld, indringend en beeldend, zodat de spanning bijna tastbaar is. Verwacht echter geen standaard thriller, het boek is eerder een spannende roman met bijna onmerkbare twist’s die leiden naar een bijzonder plot.

Annette Akkerman

Zelfs in het begin als het boek nog niet spannend is, wil je verder lezen. Hier zie je de ervaring van de auteur als romanschrijver terug. Het is vlot geschreven. De auteur heeft aandacht voor het beschrijven van de omgeving. De plottwist is goed gevonden. Het einde zou iets verder uitgewerkt mogen worden. Nu blijft de lezer met enkele onbeantwoorde vragen achter. Misschien is dat wel de bedoeling van de schrijver. Het is een prettig boek om te lezen, echter vind ik het eerder een roman met een tikje spanning dan een zinderende thriller. Toch zeker een aanrader om te lezen!

Wendy

In dit boek begin je te lezen en daarna weet je niet meer te stoppen. Het boek moet in 1 keer uit. De schrijfstijl is vlot en simpel en daardoor ga je heel makkelijk door het boek heen. Het verhaal is boeiend en ondanks dat er geen hele grote spanning in het boek zit sluimert er wel steeds iets waardoor je nieuwsgierig blijft. Het verhaal wordt verteld vanuit het oog van de schrijver, alleen weet de schrijver wel erg veel over situaties waar hij niet bij aanwezig was en niet zou kunnen weten. Ook blijft het steeds een vraag of de schrijver wel te vertrouwen is. Er worden subtiele hints gegeven naar dat er iets gaat gebeuren , maar wat en of de schrijver er mee te maken heeft weet je tot het einde van het boek niet. Ik vond het einde verrassend en vernieuwend en dit maakte het voor mij toch wel echt een goed boek!

Flensje

Frederik Baas zet een unieke thriller op de markt die heel subtiel is en zich echt onderscheid.

Fratzie

De manier van vertellen maakt nieuwsgierig. Het is dan ook met name de nieuwsgierigheid naar de afloop en het ogenschijnlijk eenvoudige taalgebruik die het boek een pageturner maken. De ontknoping is wél verrassend. De ontknoping ligt geheel in lijn met de karakters. Dagboek van de rivier is een vermakelijke en originele roman die je in één keer uit wil lezen. Prima!

Ronald van Gemeren

Tijdens die vakantie in de vrij lege streek raakt het game-apparaat van de zoon van de vrouw leeg en is men vergeten de oplader mee te nemen. Om de verveling van de jongen tegen te gaan verzint de moeder een spannend spel op basis van het gegeven van een enkele jaren geleden spoorloos verdwenen meisje. En dan speelt het plaatselijke riviertje een grote rol. Eerst heel onschuldig: ‘En het water nam takjes mee, nam blaadjes mee, nam zorgen mee, nam het verleden mee’; een prachtige zin uit het boek. Het spel dat eerst heel onschuldig begint leidt vervolgens naar een zeer verrassend plot. Tijdens de laatste hoofdstukken wil je het boek niet meer wegleggen.

Guido

Met de titel van dit boek kan je op het eerste zicht weinig aan. Daar kom je pas veel later achter. De verdienste van de auteur is: door de steeds weer verrassende gebeurtenissen nieuwe vragen bij de lezer op te roepen. Zo blijft de lezer attent in dit toch wel vlot geschreven verhaal: korte zinnen, korte hoofdstukken zodat je als aandachtige lezer steeds wil weten wat er de volgende bladzijde zal gebeuren. Een achterliggend thema misschien: haal kinderen zoveel mogelijk uit hun virtuele wereld en laat ze kind zijn buiten hun spelletjes, tablets en computers. Kinderen kunnen ook door andere dingen geprikkeld worden. Dat bewijst Barbara met haar zelf verzonnen spelletje. Een literaire thriller die zeker de moeite waard is om te lezen en die op geen enkel ogenblik gaat vervelen. De quotes over het boek op de achterflap zijn zeker niet overdreven. Ik kijk uit naar meer werk van Frederik Baas.

Sarayatje

Emma, een meisje van 25 met een beperking, is verdwenen. Op een dag gaan Barbara, Rens en de schrijver zwemmen en vinden ze briefjes van een meisje. Zouden ze van Emma zijn? Er wordt een zoektocht gestart en onderweg vinden ze aanwijzingen. Wie heeft haar iets aangedaan? Is het iemand die ze kent? Iemand die jij kent? Je geliefde misschien? Het boek leest vlot en wordt spannender naar het einde toe. Een onverwacht einde. Dagboek uit een rivier is echt een aanrader.

Shana Rasschaert

Dagboek uit de rivier is een boek vol metaforen en prachtige zinnen. De eenvoud en schoonheid zorgen er voor dat dit boek een echt pareltje is. Als lezer leef je mee met de personages, leun je bijna over de schouders van Barbara en hoor je het deinen van de rivieren en beekjes. Het is niet wat je noemt het gebruikelijke thrillergenre. Een bloedstollende en huiveringwekkende ontknoping is het zeker niet, maar op één of andere manier zorgt dit ook voor de schoonheid van het verhaal. Laten we dus geen oneer doen aan het verhaal. Frederik Baas heeft met Dagboek uit de rivier een prachtig debuut afgeleverd dat zeker de moeite waarde is om te lezen. Een pareltje!

Tugce

Barbara wil een gelukkig gezin en een leuke vakantie hebben met haar zoon Rens en haar vriend Robert. Ze hebben allemaal een andere voorkeur maar ze kiezen samen voor de Ardennen. Omdat er weinig te doen is maken ze een spel voor Rens. Dit spel is heel leuk en interessant om te lezen. Het verhaal gaat rustig maar aan het einde toe kom je een serieuze plottwist tegen dat je niet zou verwachten. Ik zou dit zeker aanraden, het geeft een beeld van een nieuw samengesteld gezin op een goede manier. Het laat je ook nadenken over bepaalde zaken.

Anna Bakker

Frederik Baas zet met Dagboek uit de rivier zijn eerste schreden op het thrillerpad. En hopelijk niet zijn laatste. Dagboek uit de rivier is een prachtige vertelling, in een bedrieglijk eenvoudige stijl: fijngevoelig, een genot om te lezen voor wie houdt van mooie, zuivere schrijfsels. Hoe simpel het ook lijkt, er hangt een geladenheid omheen die je voortdrijft naar de laatste bladzijde. Je wilt erachter komen wat er gaande is (geweest) en wat er nog staat te gebeuren. Het ‘spel’ kent een niet heel verrassende maar wel bijzondere afloop. Zoals het hele boek bijzonder is: geen moord- en doodslag, gruwelijkheden, misdrijven of naarstig onderzoek door getroebleerde rechercheurs, maar een verfijnd en boeiend verhaal dat nauwelijks spannend wordt. Subtiele spanning, naar mijn smaak net té subtiel. Met een ietsje meer zou Dagboek uit de rivier dicht in de buurt van de vijf sterren gekomen zijn.

Dina van Langenhof

Het verhaal wordt door deze naamloze auteur vertelt alsof je gezellig bij hem aanwezig bent. Waarbij hij af en toe een korte vooruitblik geeft waardoor beetje bij beetje een soort van onderhuidse spanning wordt opgebouwd. Je leest en je voelt het aan je water dat er iets te gebeuren staat maar je weet niet precies wat. Dagboek uit de rivier is zonder meer een heel sfeervol boek te noemen en ik heb het dan ook met veel genoegen gelezen. Meer nog, ik vond het spijtig dat het uit was. Het proza van Frederik Baas is namelijk een fijnzinnige combinatie van eenvoud en schoonheid en door de beelden die hij schetst van het Ardense heuvelland schept hij niet alleen een verhaal dat tot de verbeelding spreekt maar kom je als lezer terecht in een wereld die haast tastbaar is. Wie houdt van bloederige thrillers is eraan voor de moeite maar voor wie meer van subtiele spanning en suspence houdt is dit een absolute aanrader.

Marianne

Dagboek uit de rivier is geen actie-thriller zoals je meestal ziet. Het eerste deel leest meer als een gewone roman. Pas in de tweede helft, bij de zoektocht, wordt duidelijk dat het wel een thriller is en wordt de spanning opgebouwd. De opgeroepen sfeer van de Ardennen wordt mooi weergegeven en is heel beeldend. De schrijfstijl is helder, eenvoudig en heel prettig, maar het ontbreekt niet aan diepgang. De verhoudingen tussen de drie volwassenen worden subtiel maar duidelijk beschreven. Regelmatig worden toespelingen gemaakt op het moederschap van Barbara en wat voor rol het speelt in haar leven. Het boek leest als een trein, omdat je, ondanks dat het eerste deel een beetje lijkt te kabbelen, vooral in het tweede deel in het verhaal gezogen wordt.

Ronald van Gemeren

Bijzonder boek dat je in de greep neemt op weg naar het plot.

L.j.

Een uniek soort vertelling door gebruik van een schrijver die het dus in de ik-vorm schrijft, waarvan je nooit de naam leert kennen maar die dus wel sommige dingen mee beleefd. Andere dingen vult die ik-persoon in het begin van het verhaal door insinuaties in, verder in het verhaal heeft die het dan weer telkens achteraf gehoord van Barbara. Op dat gebied is Frederik Baas uniek. Het hele verhaal is goed in elkaar gestoken en geeft je die stemming van ‘op vakantie zijn’ wel mee. De plottwist is een echte twist. Kortom: een leuke, ontspannende light-read die ik eerder als Literair Avontuur categoriseer.

Marianne Mathijssen

De spanning wordt langzaam opgebouwd en zorgt ervoor dat er in je hoofd al een idee vormt van wat er nu precies gebeurt is en vooral wie er achter de verdwijning van het meisje zit. Maar niks is wat het lijkt. Je wordt nieuwsgierig naar hoe dit verhaal afloopt. Terecht een literaire thriller omdat er onverwachte wendingen zijn en de psychologie in dit verhaal belangrijker is dan geweld.

Richelle

Frederik Baas heeft een fijne en dunne thriller geschreven. Het boek kent een duidelijke opbouw en tot zeker de helft van het boek vraagt de lezer zich af of er geen drukfout op de voorkant van het boek is gemaakt, want de opbouw van spanning gebeurd zeer geleidelijk. Uiteindelijk doet de naam ‘literaire thriller’ zijn naam eer aan. Door het gebruik van een aantal vernuftige taalweetjes krijgt het verhaal een aparte wending en leuke diepgang. Lezers smijten massaal met sterren.

Lisette Dröge

Een boek dat op een bijzondere manier is geschreven en daardoor in eerste instantie wat ongeduld oproept. Ongeduld om te willen weten wat er werkelijk aan de hand is. Het boek lijkt uit twee delen te bestaan. Het eerste deel, kabbelend als de rivier met tegelijk een geladen sfeer. De hoofdpersoon neemt alles meer van afstand waar, lijkt het. Het is veel verteltrant, weinig ‘show don’t tell’. Daarnaast zijn de beeldende beschrijvingen van de omgeving zeer treffend. Halverwege het boek ontstaat de verwachte spanning, de vaart komt er meer in en het lijkt, alsof zelfs de schrijfstijl aangepast is aan de dingen die dan gebeuren. Vanuit een zekere rust naar vaart. Ook is de hoofdpersoon meer betrokken bij het geheel. De lezer wordt nu op een levendiger manier het verhaal ingetrokken. Meer show don’t tell en duidelijk op weg naar de kern van het geheel. Het eind is verrassend. Het boek zet zeker aan het denken en vraagt er misschien zelfs om nog een tweede keer gelezen te worden, op zoek naar lagen die nu mogelijk niet ontdekt zijn.

Monique H

Barbara, Rens en de schrijver gaan helemaal op in het spel, maar is het wel een spel of zit er meer achter? Dit maakt het een spannend boek met een verrassend einde. Het leest zich heel makkelijk. Vooral de insteek vanuit de schrijver die in de Ardennen woont sprak mij erg aan.

Atse Benjamin

Frederik Baas weet hoe hij lezers bij de keel moet grijpen. Het was voor mij erg lastig om het boek weg te te leggen. Je wil gewoon weten hoe het verder gaat. Zelf vond ik het tweede helft van het boek erg sterk. Het eerst helft van het boek kabbelde rustig voort zoals een rivier ook meestal doet bij zijn oorsprong. Het einde kent een paar interessante plottwisten met een bijna bizar einde. Ik zou het boek zeker aanraden aan vrienden en kennissen.

Lien Gautiers

Mooi boek! Mooi in de zin van: alles mooi uitgewerkt en beschreven, zonder langdradig of té beschrijvend te zijn. Eerst las ik rustig en ik merkte dat, als ik over de helft was, ik sneller begon te lezen omdat ik echt wou weten hoe en wat er zich allemaal afspeelt. Het verhaal begint heel traag, als het zacht stromende beekje waar ze vaak in baden, maar in het midden van het verhaal komt de spanning meer en meer opzetten, tot het echt zo spannend wordt, dat je het boek niet meer kan wegleggen. Zoals je ziet op de cover: het blauwe, de kleur van het water, het drijvende blaadje (er drijft nog meer). De auteur werkt in een goed tempo naar het verrassende plot toe. De schrijfstijl is anders dan anders, wat me heel erg beviel. De zinnen zijn mooi en duidelijk. Er is een verfijnd woordgebruik, nergens wordt het plat. Ik heb heel erg genoten van dit boek. Ik geef het een dikke 4 sterren! Mijn complimenten! Knap gedaan!

Danielle Henssen

Dagboek uit de rivier is een boek dat je oppakt en nadat je de eerste bladzijde hebt omgeslagen niet meer kan stoppen totdat je bij de laatste bladzijde bent aanbelandt. De heerlijk schrijfstijl van Frederik als mede de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je mee stroomt als een blaadje in de rivier. De personages zijn op eenvoudige wijze neergezet maar net genoeg om je te binden en waarbij de kleine jonge Rens een groot man is in het verhaal. Frederik heeft met dit thrillerdebuut een mooi verhaal neergezet, waarin hij het kabbelende beekje weet om te zetten in een snel stromende rivier en de stroming ervoor zorgt dat je bij de juiste plek aankomt.

Anna

In de eerste helft van het boek is er nog weinig spanning en komt het verhaal eigenlijk meer over als een roman. Maar naarmate het lezen vordert komt er meer spanning, die tegen het einde oploopt naar een nog best onverwachte en goed gevonden plot. Hoewel meer een spannende roman, is deze eerste poging van Jan van Mersbergen een spannend verhaal te schrijven geslaagd te noemen. Een opmaat naar een volgende misdaadroman?

Carla

Het boek leest prettig, het eerste deel leest als een roman en ik zat al snel in het verhaal van Barbara. Heb zelf vaker in de Ardennen gewandeld en zag door de omschrijvingen de omgeving van de Ardennen zo voor me. Echter halverwege het boek wordt het spannend. Nagelbijtend spannend! En het boek eindigt zo onverwacht! Ik had het niet zien aankomen! Heel knap hoe Frederik Baas, terwijl er eigenlijk weinig gebeurd, toch zo de spanning kan opbouwen! Hij liet mij wel verdwaasd achter. Ik was ook nog niet bekend met het werk van Jan van Mersbergen. Dagboek uit de rivier heeft me nieuwsgierig gemaakt naar zijn andere werk!

Stéfanie leest

Frederik Baas heeft een prettige schrijfstijl en heeft de kracht van de eenvoud goed toegepast in zijn boek. Tot de helft van het boek gebeurt er helemaal niets en toch is het fijn lezen en wordt er een sterke onderhuidse spanning opgebouwd. Je weet dat er iets moet gaan gebeuren en vraagt je af wat het is en waarom. Met slechts een beperkt aantal personages tot zijn beschikking weet Baas de onderlinge verhoudingen goed te typeren en met heel weinig details veel achtergrond te scheppen, dit geldt vooral voor Barbara, de moeder van Rens.

Miky

Een bijzonder verhaal. Op subtiele wijze wordt je als lezer geïntroduceerd in het verhaal van de schrijver en het door hem te schrijven boek over de verdwijning van Emma. Bij het lezen van het boek heb ik met name, in het begin, niet het gevoel gehad van het lezen van een thriller. Bij het vinden van de beschreven blaadjes in de rivier begint een mysterieuze zoektocht, waardoor het verhaal steeds meeslepender wordt. Richting het einde van het verhaal neemt de zoektocht een spannende wending die ervoor zorgt dat je als lezer niet anders kan dan door blijven lezen. De uitkomst van het boek is bijzonder verrassend. Misschien te voorspellen, maar tegelijkertijd ook weer niet. Een verrassend boek dat niet gelijk het genre thriller uitademt en tegelijkertijd je mee trekt in een meer dan bijzondere situatie.

weerter

Dagboek uit de rivier van Frederik Baas. Met plezier gelezen!

Kayla

Dagboek uit de rivier is een zeer subtiele thriller met een grondige opbouw, waarin veel oog voor detail is wat betreft de omgeving en het verhaal van de personages. De lezer wordt hierdoor helemaal meegenomen in de speurtocht en uitgenodigd om mee te denken. Hoewel het geen dik boek is en het door de heldere schrijfstijl vlot wegleest, moet je als lezer wel wat geduld hebben voordat het spannend wordt. Het is geen ‘in your face’ spanning, maar zeker de moeite waard. Denk je helemaal te weten hoe het zit? Dan weet Baas je goed op het verkeerde been te zetten en komt vervolgens met een verrassend einde.

Wilma Hartman

De hoofdpersonen kropen toch langzaam onder je huid en je wilde het boek snel uitlezen. Het boek is makkelijk te lezen met voldoende verrassingen.

Greet Oostvogels

Dagboek uit de rivier is een compacte literaire thriller in uiterlijke vorm met een groot verhaal binnenin. De quote op de voorflap geeft met een gepaste metafoor weer hoe het verhaal zich ontwikkelt. Deze quote samen met de tekst op de achterflap laten verstaan dat dit geen spetterende, nagelbijtende thriller is die het bloed in je aderen doet verstillen en je hart laat overslaan. Nee, dit is een thriller van een ander soort. De ‘slow cooking thriller’ die op een lage temperatuur suddert om het aroma te behouden en waarbij de smaken zachtjes in mekaar vervloeien. Het verhaal ontpopt zich op een rustige manier met oog voor details zowel in de omgeving als in de personages. Woorden en zinnen die gewikt en gewogen binnensijpelen bij de lezer. Het is voor de fijnproever die oog heeft voor detail. Als globale lezer lees je over dingen heen. Hier lees je best slow om ten volle te genieten. Het fijne aan deze thriller is dat je alle tijd hebt om mee te gaan in het verhaal. Het vertelperspectief is best apart maar een mooie keuze die past bij het personage. De plot is verrassend, maar als je goed hebt gelezen wel te begrijpen. Een literaire thriller om duimen en vingers bij af te likken, een heerlijk recept! Frederik Baas heeft een mooie thriller afgeleverd.

Sandra Ringoot

Wat een prachtig boek, zo meeslepend. Het leest als een TGV.Je kan ieder detail zo mooi beschrijven, rustig opbouwend. Subliem.

Katy Hurkmans

Hoewel het verhaal daardoor hier en daar een beetje lijkt te stokken, is het een originele en weldoordachte aanpak die binnen het geheel z’n vruchten afwerpt. Om Dagboek uit de rivier te lezen, neemt de lezer dan ook graag de tijd. Het is een fijnzinnige en subtiele vertelling die na de laatste bladzijde nog even na blijft zinderen.

Stéfanie André

Heerlijk boek. Prachtig geschreven! Gaat gelijk op de NTL plank van mijn man!

Eline

De schrijfstijl is prachtig, een beschrijvende stijl die toch nog genoeg plaats laat voor een eigen invulling, maar wel een heel mooi en duidelijk beeld schetst voor het verhaal. Voor spanning moet je deze thriller niet lezen, maar Frederik Baas heeft mooi aangetoond dat een goed geschreven literair werk ook een portie spanning mag hebben. Echter zou ik het boek geen thriller noemen, eerder een spannende roman.

Marije Ronteltrap

Het boek is geschreven in een mooie stijl. Korte hoofdstukken met prachtige beschrijvingen van zowel de omgeving als de emoties van de hoofdpersonen. ‘Ze zag dat vakantie eigenlijk niets meer is dan een paar veterschoenen waarvan de veters niet vastgeknoopt zitten.’ Frederik neemt ons mee in een traag opgebouwde zoektocht, zowel een werkelijke speurtocht naar het meisje als de innerlijke gevechten in vooral Barbara en de schrijver, die tenslotte eindigt in een zeer goed doordacht einde, die de lezer op het verkeerde been zet.

Johan Haegeman

Dagboek uit de rivier is een atypische en originele thriller die zich niet van het vaste procédé en de klassieke ingrediënten van het genre bedient. Het is eerder een boek dat uitblinkt door fijnzinnigheid, een zeer efficiënte sfeerschepping, een geleidelijke opbouw van de spanning en geloofwaardige, levensechte hoofdrolspelers. De Ardense heuvels en bossen vormen het decor van deze thriller en Fredrik Baas slaagt er wonderwel in de lezer als het ware midden in deze setting te plaatsen. Daarnaast wordt de grens tussen spel en werkelijkheid op een bijzondere manier opgetrokken. Jan van Mersbergen (die zich als romanschrijver al meer dan bewezen heeft) heeft een thrillerdebuut afgeleverd op maat gesneden voor de literaire lezer. Atypische en originele literaire thriller, efficiënte sfeerschepping, geleidelijke opbouw spanning… In ieder geval een aanrader!

Inge Otter-Helder

Dagboek uit de rivier heeft vanaf het begin iets waardoor je door wil lezen en lezen en lezen. Aan het eind is het nog heel erg verrassend en de uitkomst had je van te voren echt niet bedacht.

@anna_vdo

Dagboek uit de rivier even wegleggen. Een verhaal met zo’n spanning van ‘Hé… ja zou het of niet of…’ Een heel aangename vertelstijl waarvan de toon alsmaar grimmiger wordt. / Wat ga ik spijt hebben dat het uit is zeg.

Noreen

De eerste helft evolueerde nogal traag, maar vanaf het moment dat het dagboek werd gevonden, ging het een rotvaart en werd ik helemaal Rens en kon ik niet stoppen met lezen. En net als je denkt ‘dit is het’ knabbelt er toch wat in je achterhoofd dat er iets niet klopt. De ontknoping is totaal onverwacht. Conclusie: een fijn boek dat je hersencellen aan het werk zet, ook nadat het boek uit is.

Mart van Lieverloo

Als het verhaal dan eindelijk begint is het zeker wel een goed verhaal. De spanning wordt dan goed opgebouwd en aan het eind (wat ik niet zal verklappen) een mooie wending die ik niet aan zag komen. En dat is eigenlijk wel zoals ik thrillers graag zie.

Laura

Het boek leest eigenlijk meer als een roman ondanks dat er op subtiele wijze beetje bij beetje spanning in het verhaal wordt gebracht waardoor je toch een beetje achterdochtig wordt. Richting het einde van het boek komt het verhaal wat meer in een stroomversnelling met een verrassend einde als mooie afsluiting.

Missmel

Het boek is niet echt meeslepend spannend, ik vind het dan ook niet echt een thriller. Wel leest het boek dus lekker weg en laat het boek veel aan je verbeelding over. Op het eind voelde ik me nog steeds een beetje verward en dat vind ik altijd wel fijn aan een boek. Ik vind het echter meer een drama/roman.

Kim van den Boogaard

Het verhaal greep mij meteen vanaf het begin, dit omdat ik steeds het gevoel had dat er wat ging gebeuren. Je voelt duidelijk dat er meer speelt dan dat je op het eerste moment denkt. Dagboek uit de rivier is geen thriller waarbij je de spanning niet meer aankunt, wel trekt het verhaal je mee en wil je steeds verder lezen. Het gevoel bekroop me wel dat ik wist wat er ging gebeuren, doordat je zo meegetrokken wordt door de speurtocht in het boek. Bij iedere nieuwe aanwijzing voelde ik de spanning opbouwen en dacht ik te weten hoe het zou aflopen. De plottwist heeft mij zeker weten te verrassen. Ik kijk uit naar een volgende thriller van Frederik Baas. Dit omdat het boek vlot geschreven is, makkelijk leesbaar, origineel met een spannende verhaallijn. Het verhaal blijft je aandacht gehouden en zakt nergens in.

Annette

Heerlijke lentedag voor Dagboek uit de rivier van Frederik Baas. Het boek leest als een trein!

Eveline

Jan van Mersbergen heeft met Dagboek uit de rivier zijn eerste thriller geschreven en hopelijk niet zijn laatste. Dagboek uit de rivier. is een literaire thriller waarbij de spanning wordt opgevoerd. Je voelt al snel aan dat er iets niet helemaal goed zit. Maar wat? We volgen Barbara, haar zoon Rens en vriend Robbert tijdens een weekje vakantie in de Ardennen. Het zonnetje schijnt, de vakantiespirit is er en een mysterie uit de omgeving wordt bekend. Goede ingrediënten voor een heerlijk verhaal. Zonder te veel te willen verklappen kan ik het boek iedereen aanraden. Het boek intrigeert en als lezer wilde ik weten hoe het zat, wat er aan de hand is. Op een zonnige dag in de tuin (de eerste dit jaar!) heb ik het boek in een ruk uitgelezen!

Bianca

Kruip weer lekker in mijn boek, Dagboek uit de rivier. Wat een heerlijk boek!

Evelien Walravens

Na acht romans vond schrijver Jan van Mersbergen het tijd om een thriller uit te brengen, onder een andere naam en bij een andere uitgeverij. Het resultaat is meer dan geslaagd. Hij weet je als lezer al snel geboeid te laten raken door het verhaal. De suspense wordt keurig opgebouwd en laat nog veel te raden over. De keuze om de anonieme schrijver het verhaal te laten vertellen is zeer bijzonder te noemen. En waar dit in eerste instantie nog vragen oproept (hoe kan hij dit allemaal weten?) vallen de puzzelstukjes later in het verhaal allemaal op zijn plaats. Baas weet door middel van de speurtocht ook nog veel ruimte open te laten waar je je fantasie heel goed op los kunt laten met een onverwachts einde, zoals dat hoort in een goede thriller. Ik zeg: experiment geslaagd! Dat er nog maar vele Frederik Baas thrillers mogen volgen!

Leentje Adriaensen

Dit is een thrillerdebuut en wat voor één! In het begin lijkt het geen thriller te zijn, maar de spanning van het verhaal neemt alleen maar toe. Het boek is al vanaf de eerste bladzijde heel moeilijk weg te leggen.

Johan

Ik wist halverwege al hoe het zou aflopen.

Anna Bakker

Dagboek uit de rivier is een heerlijk boek! Taalgebruik van de auteur oogt eenvoudig, maar schijn bedriegt hier: het is subtiel, fijntjes en geladen, een genot voor liefhebbers van mooie schrijfsels. Ik heb ervan genoten! Het is een juweeltje.

Kitty

Tot en met hoofdstuk 12 kabbelt het verhaal een beetje voort, in hoofdstuk 13 komen de briefjes via de rivier bij Rens terecht en wordt hij nieuwsgierig en begint de speurtocht. Vanaf dat moment komt er steeds meer spanning in het boek en wil je als lezer alleen maar verder lezen en vergeet je de rest om je heen. Spanning werd merkbaar als een knoop in mijn buikstreek en dan is daar het einde: zo onverwacht. Die zag ik echt niet aankomen! Goed verhaal. Zeker een aanrader als je van thrillers houdt! Graag zou ik het boek 4,5 ster geven.

Wemmie

Dagboek uit de rivier is een bijzondere thriller geworden die vernuftig in elkaar zit. Geen spanning die je op het puntje van de stoel doet belanden maar de spanningsboog wordt gedurende het hele verhaal subtiel opgebouwd. Het verhaal houdt je bezig en als lezer wil je gewoon weten hoe de speurtocht afloopt. Het boek is ogenschijnlijk eenvoudig geschreven maar het verhaal maakt indruk. Je weet dat er iets vreemd aan de hand is maar je krijgt er geen vat op. Hiermee weet Frederik Baas de aandacht vast te houden. Een boek met als terugkerend thema de oerkracht van de moeder. Een origineel, detaillistisch zeer fijn boek met op het laatst een verrassend eind.

Jean Hogenboom

Richting het einde van het verhaal kun je niet meer stoppen met lezen.

Wordbondage

Die twist zag ik aankomen, die ook, die ook, maar die toch niet!

Katja van Laer

Dit verhaal wordt op een bijzondere manier ‘verteld’. De verteller is de schrijver die in het verhaal één van de hoofdrollen heeft. Hoewel het voor mij wennen was aan de schrijfstijl, was het boek toch heel vlot te lezen. Naar het einde van het boek toe wordt het thrillerniveau bereikt. Het plot is enorm goed bedacht. Ik kijk uit naar een volgende thriller van deze schrijver. Hoewel hij niet te vergelijken valt met andere schrijvers van dit genre, heeft hij een origineel verhaal, spannend en verrassend gebracht.

Ranata

Eenmaal over de helft zit de vaart in het boek, en lees je hem zo uit, want je wil gewoon weten hoe het afloopt, de spanning wordt echt opgebouwd. Wat het dan een prettig boek maakt.

weerter

Plezierig geschreven en vlot leesbaar boek. Benieuwd naar het vervolg.

Elsa Bakker

Ik kijk zeker uit naar een volgende thriller van Baas. Ik heb genoten van dit originele en spannende verhaal.

Kim van de Boogaard

Wat een baas! Ik ben door het boek Dagboek uit de rivier heen gevlogen. Wat een verrassend einde!

Ellen

Wat begint als een spel, ontaardt in iets veel serieuzers. De toon is vriendelijk. Het lijkt alsof alles pais en vree is. Je voelt echter duidelijk dat er meer speelt dan je op het eerste gezicht vermoedt. Is alles wel zo goed tussen de vier hoofdpersonen? Ook worden door Frederik Baas regelmatig toespelingen gemaakt op het moederschap; de kracht, de verbondenheid. Een zin die mij is bij gebleven: ‘Van het moederschap heb je nooit vakantie.’ Die kracht, die verbondenheid, de drang tot het beschermen van je kind, merk je ook goed bij Barbara, die stijgt boven alles uit.
Dagboek uit de rivier is zeker geen thriller waarbij je op het puntje van je stoel zit, tandenknarsend van de spanning. Het is zeker wel een verhaal dat je meetrekt. Ik betrapte mezelf erop dat ik actief meedacht met de speurtocht en de nieuwe aanwijzingen, waarbij ik voelde dat de spanning werd opgebouwd. Wat is waar en wat niet?

Jack Vermonden

Opvallend is de eenvoudige schrijfstijl: met een geweldige diepgang. Frederik Baas diept met grote psychologische interesse alle specifieke relaties en de gedachtes van man-vrouw en moeder-kind uit. Ik mis toch wel de echte spanning die bij een thriller hoort. Het verhaal en het leesplezier maken héél veel goed!

Tessa

Wat een bijzonder boek. In het begin lijkt het te gaan over Barbara, haar zoon Rens en haar vriend Robbert. De rol van de ik-figuur verandert van bijrol naar hoofdrol. Een heel intrigerende manier van schrijven. Verder gaat het grootste deel van het boek over een speurtocht die Barbara voor haar zoon heeft verzonnen omdat ze bang is dat hij zich anders gruwelijk gaat vervelen. De speurtocht is gebaseerd op de verdwijning van een meisje een paar jaar eerder. En dat maakt deze speurtocht superspannend, zowel voor Rens als voor de lezer! En als dan tenslotte fantasie en werkelijkheid samenkomen…

Marieke Scheers

Het boek heeft een prettige schrijfstijl, regelmatig brengt de schrijver mooie zinnen in het verhaal, als tegenhanger van de opbouwende spanning. ‘Een blik zoet als een kinderboek met prenten.’ Een psychologisch spelletje voor de lezer, waarbij de ik-persoon alle touwtjes in handen heeft. Als lezer wordt je constant op het verkeerde been gezet, de spanning in het boek wordt langzaam opgebouwd. Elk moment verwacht je dat er iets gebeurt. Subtiele hints sturen je een richting op en raak je als lezer ook verstrikt in het spel, waarbij de ontknoping totaal anders is dan verwacht. De band van moeder/kind, het oergevoel van de vrouw, het zijn belangrijke thema’s in dit boek, de schrijver brengt het regelmatig terug. Mooi is ‘van moederschap heb je nooit vakantie.’ Een zin die me lang bij zal blijven.

Agnes

Wat een fantastisch plot! De spanning in dit verhaal wordt (best tergend) langzaam opgebouwd, wat je nieuwsgierigheid enorm prikkelt. Hier en daar laat de schrijver wat teasers vallen. Het uiteindelijke plot is verrassend en een geslaagde beloning voor het geduld van de lezer. Mij heeft het boek zeker nieuwsgierig gemaakt naar de boeken die Jan van Mersbergen onder zijn eigen naam heeft geschreven en wellicht een volgende thriller uit naam van Frederik Baas.

Eline Smit

Frederik Baas schrijft heel toegankelijk en met een prettige schrijfstijl. Dagboek uit de rivier is geen thriller waarin moord en doodslag en gruwelijke details de hoofdrol spelen. Wél is het een ingenieus bedacht verhaal, spannend, origineel én met een verrassende ontknoping! En, ook niet onbelangrijk, het tweede boek van de auteur gaat er zeker komen!

eline Huls

De ontknoping is plotseling en onverwacht. En hoewel de verhaallijn misschien logisch in elkaar zit, blijf je als lezer toch nog achter met vragen. Het voelt niet afgerond en dat veroorzaakt wellicht verwarring bij de lezer. Echter, als er eenmaal tijd is geweest voor bezinking is was overblijft een prima debuut binnen het genre van de literaire thriller.

Evelien Walravens

Bijzondere thriller!

Yonina

Ik geef 4 sterren omdat het boek je aandacht er goed bij houd; nergens zakt het verhaal weg. Dat het verhaal vanuit de schrijver zonder naam, in ik-vorm en in derde persoon verteld wordt is even wennen, maar past perfect bij dit verhaal.

Ton van der Stelt

Dagboek uit de rivier is een duidelijke heldere verrassende en een heerlijke echte thriller met een schat aan literaire woorden. Een thriller zoals ze maar weinig worden geschreven.

Karin Meinen

Er hangt direct een sfeer die je aandacht per direct weet te trekken en de verteller van dit alles is de auteur. Deze introductie en insteek is origineel, intrigerend en het pakt. De schrijfstijl is bijzonder prettig. Baas is een baas met de pen en het verhaal ontwikkelt zich langzaam, het zeker laat nog op zich wachten. Je weet dat er iets niet klopt en er valt gewoon nog geen vinger op te leggen. Richting einde trekt Baas aan de spanningsboog en grijnzend lees ik hoe dit verhaal tot een einde komt. Het klopt als een bus, het laat je even nadenken en het laat op een sublieme wijze kleine lijntjes open liggen. Prachtig.

Parool

AD

Leeuwarder Courant

Lily’s

Marten van der Veen

Wim Krings (Krings, Sittard)

Ferry Visser (Rebers, Zevenaar)

Rutger van der Heijden (Van Stockum, Leiden)

Gerda Aukes (Boekhandel den Boer, Baarn)

Rogier Knipscheer (Koops, Venlo)