Mijn zoontje daalde het pad af dat in de grot was aangelegd, en zei: We gaan naar het middelpunt van de aarde. Zo voelde dat natuurlijk voor hem, zo diep de heuvel in. Buiten waren landerijen, heuvels, een klein riviertje, en wat rotsen. Bomen. Veel gekapte bomen ook, op van die geweldig mooie stapels metLees meer »

De man die vijfendertig jaar terug in een klein huisje aan het einde van een polderweggetje woonde, net voorbij het Baghwanhuis waar altijd rode en paarse kleding aan de waslijn hing en de laatste boerderij waar ik op oudjaarsdag veel fooi kreeg als ik – de krantenbezorger – de nieuwjaarswensen over ging brengen, woonde erLees meer »

Ik ben toch wel verrast om te zien hoeveel mensen hier precies dezelfde reactie hadden als ik. Blijkt maar weer: ik ben niet alleen. Tot zo ver de meest positieve ontdekking over deze roman. Terug naar al die lezers. Wat er gebeurt met deze mensen: ze beginnen te lezen, vinden een paar stukjes die behoorlijkLees meer »