Een Duitse familie in het Amerika van de Tweede Wereldoorlog, opgetekend door een Britse schrijver, dat is wat het begin van Een stil geloof in engelen van R.J. Ellory (vertaald door Kris Eikelenboom) biedt. De familie Gunther krijgt het moeilijk in Amerika als de Amerikanen door krijgen dat aan de andere kant van de oceaanLees meer »

Mag ik u iets vragen? Kunt u mij vertellen hoe dit werkt? Die koptelefoon, bedoel ik. Ja. Waar moet dat ding in? Hier op de leuning, zegt u? Ik dacht dat die van u was. Kan ik hem hier in doen? Oké. Nee, ik hoor niks. Wat zegt u? Een ander kanaal. Hoe moet dat?Lees meer »

Als een schrijver opeens een verhaal in het hoofd heeft, wat doet de schrijver dan? Dat verhaal negeren gaat niet, dat zou hetzelfde zijn als een chefkok die opeens een combinatie van smaken bedenkt en dat niet zou willen proeven. Maar even die smaken bij elkaar mikken, al duurt het stomen, inkoken of anderzijds pruttelenLees meer »

Als er een soort optocht voorbij komt zegt Vernon, de verteller: ‘Een van de majorettes die ik door de deur kan zien, is ongeveer tachtigduizend jaar oud, haar billen slaan tegen de achterkant van haar benen terwijl ze voorbij marcheert. M’n ogen vluchten naar een tv in de hoek.’ Er is voor Vernon geen ontkomenLees meer »

Aan het strand van Texel, achter de beschutting van een glazen wand waar ik de vogels al tegenaan voelde vliegen, ieder moment, dronken we een borrel. Het was oktober. Het was behoorlijk warm, zeker in de zon achter dat glas. Dat weekend waren we naar het noorden gereden, de fietsen stonden achterop de auto, verderLees meer »

Werkelijk iedere keer als ik met een carnavalsvriend op een terras ga zitten, maakt niet uit waar, dan ontmoeten we bijzondere types, zo ook de afgelopen keer toen we bij de molen van brouwerij ’t IJ in het zonnetje zaten, om te werken, zeg maar. Later spraken we een man die met zijn dochter kaasLees meer »

Er is iets aan de hand met leesbevordering. Het begrip is inmiddels zoiets geworden als duurzaamheid of inclusiviteit: iedereen roept: ‘Ja, leesbevordering,’ terwijl niemand weet van hoe of wat, zeker niet als het om literatuur gaat. De stelling is eenvoudig: steeds minder mensen lezen, vooral steeds minder jonge mensen. Dat moet verbeteren want de stellingLees meer »