Hield James Ensor wel van Carnaval? Die vraag doemt iedere keer bij me op als ik zijn schilderijen zie. De personen die hij schilderde vieren carnaval, zo gaat het verhaal, maar ze staan als zoutzakken naast elkaar. Ze missen de dynamiek die de foto’s van Eddy Posthuma de Boer wel hebben. De fotograaf ging naarLees meer »

In de aanloop naar Carnaval kreeg ik ruzie met mijn kettingkast. De burgemeester gaat zijn ketting inleveren, ik kreeg een lekke band op de terugweg van de supermarkt en was een uurtje met mijn fiets aan het stoeien. Allereerst die achterband: de buitenband was te kwetsbaar want daarom gaat-ie steeds lek, dus ik moest erLees meer »

Bovenaan het papier schrijf ik: LIJST. Dat is een traditie. Daaronder de verschillende dagen. Voor de zaterdag: mijn blauwe fanfarejas, mijn bruine ruim zittende broek met diepe zakken, mijn blonde pruik en de blauwe onderwaterpolocap, een shirtje voor eronder, een shirtje met lange mouwen, mijn rode overhemd met franjes, een sjaal met kleurtjes, twee verschillendeLees meer »

In de storm op de fiets waai ik over de Pieter Calandlaan in de wetenschap dat ik straks weer terug zal moeten fietsen. Die ochtend keek ik bij toeval naar een herhaling van Over mijn lijk. Voor mijn zoontje had ik zijn favoriete programma opgezet – Pyjamahelden. Hij speelde echter met zijn vuilnisauto en eenLees meer »

Het gebeurde de afgelopen maanden regelmatig dat ik op vrijdagnacht nog laat in de kroeg zat en dan zei: ‘Ik ga maar naar huis want morgen moet ik om negen uur vertrekken naar de voetbalclub.’ ‘Maar dat is over vijf uurtjes al.’ ‘Je hebt gelijk, ik blijf nog even.’ Dat gebeurde een aantal keer, inLees meer »

Vier jaar geleden vroeg Erik van Bruggen me of ik een verhaal wilde schrijven voor het boek U2 en ik. Over de muziek van de Ierse band, maar vooral persoonlijk. Ik zei direct ja, ging aan de slag. Erik kende ik nog uit mijn studententijd, toen hij actief was bij de ASVA, een studentenorganisatie dieLees meer »

Bij de boekpresentatie van De zonen van Bruce Lee van Alex Boogers sprak ik een paar woorden: Ik las De zonen van Bruce Lee nog niet helemaal uit. Geeft niet. Bij Alex weet je: ze gaan op een gegeven moment kickboxen. Ik zocht vooral overeenkomsten. Als schrijver zoek ik overeenkomsten, zeker met een schrijver metLees meer »