Opeens wist ik waarom ik Jordanese muziek altijd wel leuk vind klinken, maar er ook moeite mee heb: het perspectief. Nu draait alle tekst om het vertelperspectief, maar bij Jordanese muziek had ik daar nog nooit over nagedacht. En die donderdagmiddag hoorde ik ergens in mijn hoofd ‘Bij ons in de Jordaan,’ en ik dacht:Lees meer »
Hij vroeg of hij nog even in de tuin mocht spelen, en of ik de kraan even open wilde draaien, want die zat heel erg stevig dicht. Hij mocht natuurlijk wel even in de tuin spelen, en ik draaide de kraan voor hem open, om zijn blauwe emmertje te vullen dat hij al klaar hadLees meer »
Van Graham Swift las ik twee sterke romans voor ik begon aan Morgen, een roman die ik al een paar keer probeerde te lezen, steeds weglegde, en nu weer oppakte, voor een laatste, niet geheel geslaagde poging. Eerst las ik Waterland, uit 1983, een grote caleidoscopische roman die even veelstemmig als ook persoonlijk en historischLees meer »
Het is vreemd om in één stukje iets te schrijven over twee mannen die overleden zijn, want dat overlijden staat natuurlijk los van elkaar. Al waren er overeenkomsten genoeg. Precies in deze week, de een net vijftig, de ander bijna vijftig, allebei niet-Nederlands maar ergens ook oer-Hollands, sterk met taal, gretig als het om drinkenLees meer »
Die ochtend vertaalde ik liedjes van Black Sabbath. De teksten zijn knettergek. Het deed me goed de deuntjes te horen, of eigenlijk opnieuw horen want ik luisterde vroeger veel naar Black Sabbath. Er zit iets in de melodietjes, in van vrijwel ieder nummer, dat dwingend is, en de gitaren rammelen op een manier die ikLees meer »
Vorige week haalde ik een aantal voorbeelden aan van vormelijk, ouderwets of ambtelijk taalgebruik in romans, waaronder Alles is verlicht van Jonathan Safran Foer. Mijn idee is dat wanneer in buitenlandse romans zulke taal gebruikt wordt lezers en recensenten dit geweldig vinden, maar als een jonge Nederlandse vrouw van Turkse komaf dezelfde taal gebruikt, danLees meer »
Toen Sjaak al een uur over de reling hing begon de boot ook voor ons toch echt hard te schommelen, maar in plaats van buiten te blijven zochten we de kajuit op. Binnen waren de wind en de regen verdwenen, en was de deining natuurlijk wel te voelen, maar als je niet naar de raampjesLees meer »